Waarom beveel je Banierhuis wel of niet aan:
Ik ga er niet meer heen... twee jaar terug een fiets gekocht. Hij rammelde. Paar keer langs geweest. Konden weinig doen, zeiden ze. Bleef rammelen. En uiteindelijk werd er geïrriteerd gezegd dat ik de enige was die klaagde over dit model fiets, anderen hadden nergens last van. Ja, dus? Toen gefilmd en op YouTube gezet, gemaild met videolink erbij. Konden ze het zelf horen. Kon ik m toch weer langsbrengen. En het was dus een onderdeel in het slot dat rammelde. Nieuw slot erop en ik had nergens meer last van. Als zij de tijd hadden genomen om zelf een stuk met de fiets te gaan fietsen (wat ik had voorgesteld) hadden ze het zelf horen rammelen en hadden ze het direct kunnen achterhalen. Maar daar hadden ze geen tijd voor. Goed, de rammelende nieuwe fiets was niet meer aan het rammelen. Na nog geen jaar was mijn achterband versleten. Na een jaar! Een nieuwe band. Ik fiets al 100 jaar op een Gazelle. Nooit meegemaakt. En ben net zo lang/zwaar als altijd. Maar nee, zou aan mij liggen. Ik zou te rechtop fietsen (vind ik lekker het stuur in zo'n stand te zetten dat ik rechtop zit, deed ik exact zo met de vorige gazelle). Was zogenaamd slecht voor de fiets, en vooral achterband. Ehm, waarom kan ik dat stuur dan verstellen? Daarom was de band al stuk na 1 jaar, werd er gezegd. Was een lage kwaliteit buiten- en antilek-band, volgens Baniershuis (door Gazelle er zelf opgezet vanuit de fabriek. Duurste model fiets). Dus ik betalen voor een nieuwe betere kwaliteit. Nou.... toen afgelopen jaar de versnelling. Trapte door. Nieuwe versnelling moest erop. Prima. Zij instellen. Ik fietsen. Trapte weer door. Zonder iets te vragen werd verondersteld dat ik er verkeerd mee omging. Je moet niet trappen als je de versnelling versteld. (doe ik al jaren niet is mij verteld dat niet te doen). Ik houd de trappers stil, of ga licht achteruit maar niet veel, als ik schakel. Maar het wordt gewoon maar geroepen naar je, door de zaak heen. Ze stonden met z'n tweeën en waren, terwijl zij de versnelling aan het verstellen waren en ik naar de supermarkt was waarschijnlijk tot de conclusie gekomen dat ik slecht schakelde. Het werd geroepen: je moet niet zo en zo schakelen! Ik probeerde nog iets terug te stamelen terwijl ik met de fiets richting uitgang ging maar had geen zin in een discussie terecht te komen waarbij ik iets moest gaan weerleggen dat niet zo was. En zij waren nogal overtuigd van de zaak. Goed.... was dus twee keer terug gegaan voor die versnelling. Die tweede keer zo van: je moet niet dit je moet niet dat, oftewel het is je eigen schuld. Terwijl ik dit en dat helemaal niet doe. Nu hebben ze het dus weer ingesteld. Maar nog steeds trapt de versnelling door bij stand 5. Voorheen was t stand 4. Ik ga niet weer voor een derde keer terug. Het rammelen, de band, de versnelling, alles zogenaamd mijn eigen schuld. Ik fiets nu al maanden waarbij ik stand 5 vermijd. De rest functioneert. Ben klaar met dat bedrijf. Bij elk mankement is de eerste reactie van de fietsreparateurs dat het komt door mijzelf: ik hoor dingen (rammelende fiets) die er niet zijn (ben de enige met dit model fiets), band slijt door verkeerde rijstijl (een rijstijl die ik al jaren heb, ook op de oude vorige Gazelle) en als de versnelling snel (dus na 1,5 jaar) stuk is, oftewel doortrapt: komt het omdat IK waarschijnlijk op een verkeerde manier schakel. Wat niet zo is. Oh ja en de trappers moesten ook vervangen. Binnen 1,5 jaar tijd. Ik vroeg of dat niet gek was bij zo'n merk als Gazelle en het duurste model. 'De trappers zijn niet van Gazelle zelf' was het antwoord. Ik fiets elke dag. maar dat deed ik met de vorige Gazelle ook. Het plastic van een van de trappers brak af. Dus. Ze mogen die reparateurs wel eens twee keer per jaar training geven rond om klantenservice. De klant is koning en niet andersom. En stel he, dat het wel mijn eigen schuld was, dat was niet zo, dan roep je dat nog niet zo tegen een klant. Klant komt als het goed is periodiek terug om geld uit te geven. Maar goed, in mijn geval was het niet mijn eigen schuld maar het werd wel iedere keer heel vermoeiend en geïrriteerd gesuggereerd. Dus tja... klaar mee. Al val ik dood neer: ik ga naar een ander bedrijf. Ze bekijken het maar. Ze weten gewoon niet hoe met klanten om te gaan.
